Ik geloof niet in God, want… dan moet je zoveel en mag je zo weinig

Het streven naar vrijheid in Europa heeft met de Franse Revolutie aan het einde van de 18e eeuw een behoorlijk impuls gekregen. De macht van de monarchie (de heersende vorstenhuizen) en de macht van de kerk werden omvergeworpen, en de Republiek werd geboren.

De slogan “vrijheid, gelijkheid en broederschap” kreeg de bovenliggende toon, die zich verspreidde over heel de wereld. De moderne mens wil in navolging van deze revolutie zich nauwelijks laten beperken in zijn vrijheid. Dat is voor velen een reden geworden om God en geloven aan de kant te schuiven en niet meer te overwegen. 

Maar heeft deze ‘vrijheid’ ook daadwerkelijk broederschap voortgebracht? Is de wereld er sindsdien mooier, beter en liefdevoller op geworden? Zijn we er minder egoïstisch op geworden?

Als we heel eerlijk kijken naar de Europese samenleving, zou je kunnen zeggen dat we steeds individualistischer worden en daarmee ook egoïstischer. Het lijkt erop dat vrijheid en gelijkheid deze ‘verbroedering’ eerder in de weg staat, dan dat deze erdoor wordt bevorderd. 

Wanneer we praten over vrijheid hebben we het over de vrijheid van elke autoriteit en wet.

Stel, je staat op de rand van een heel hoge waterval op een onbewoond eiland. Je kan zeggen: “Ik ben vrij om te doen wat ik wil! Ik spring en ik vlieg! Ik weiger me aan wetten te onderwerpen!”

Binnen 10 seconden zul je worden geconfronteerd met de wet van de zwaartekracht, en de wet van de ondoordringbaarheid van massa: de brekingsindex van water is, bij voldoende snelheid, hetzelfde als beton.

Christenen geloven dat de wetten op aarde, evenals het ontstaan van de mens, voortkomen uit het scheppingswerk van God. Daarnaast geloven ze in het bestaan van Gods tegenstander, de duivel, die de mens met leugen en bedrog probeert te verleiden tot het negeren van Gods leefregels.

Is het echt zo dat wanneer je in God gaat geloven en de Bijbel accepteert als richtinggevend in je leven, je dan bepaalde dingen niet meer mag? Het antwoord is: Ja.

De drijfveer voor God om ons deze kaders voor het leven mee te geven is: liefde. Als Maker en Schepper mag je erop vertrouwen dat God als geen ander weet wat goed voor ons is, en wat er nodig is om ons te beschermen tegen de leugens en verleidingen van het kwaad.

Volgens de Bijbel kan de duivel niets goeds doen, want er is helemaal geen waarheid in hem. Hij is een leugenaar en kan niets anders dan liegen. Hij is de bron van alle leugens. Een van die leugens is de leugen over wat geluk nou echt betekent.

Het negeren van Gods leefregels noemt de Bijbel ‘zonde’. En het heeft een nog veel groter probleem veroorzaakt: doordat wij handelden naar onze eigen verleidingen en begeerten, is er een breuk ontstaan tussen God en de mens.

Een onoverbrugbare kloof die een leegte veroorzaakt die we op tal van manieren proberen te vullen, maar zonder succes. Hij had kunnen zeggen: “Ik had je gewaarschuwd”, maar Gods liefde is zo groot dat Hij bereid was om Zelf de prijs van onze zonden te betalen!

Als jij erkent dat je Gods leefregels hebt genegeerd of overtreden, accepteert dat Jezus de prijs voor jouw zonden heeft betaald, en ervoor kiest om God te willen volgen en te gehoorzamen, ontvang je een nieuw leven.

Een leven waarin je echt niet al je vrijheid kwijt raakt, maar wel een vrijheid zal ontvangen zoals je dat nog nooit hebt ervaren. Een vrijheid waarin nog maar één wet overblijft: “Dit is een nieuwe opdracht die Ik (Jezus) jullie geef: heb elkaar lief. Heb voor elkaar net zoveel liefde als Ik voor jullie heb.“

Wil je weten wat christenen moeten doen voor hun geloof? Lees dan dit artikel maar eens. Dit artikel is een korte samenvatting van een toespraak die je in z’n geheel terug kunt zien via deze link.