Waarom dodenherdenking?

Home | Blog | God | Waarom dodenherdenking?

©Nationale Herdenking 2019: Foto: Ben Houdijk

Oorlog en vrede, leven en dood, goed en kwaad, licht en donker, hoe tegengesteld ook, ze zijn onlosmakelijk met elkaar verbonden. De Britse schrijver, theoloog en filosoof C.S. Lewis zei het heel treffend: “We kunnen alleen maar weten wat goed is wanneer we het afzetten tegen wat niet goed is.” Tja, en dat geldt eigenlijk voor alles. We vergeten dat gemakkelijk. Sterven hoort bij het leven. Het is die beweging die onze geschiedenis vormt, het heden tekent en de toekomst waarborgt.

Het is die beweging die onze geschiedenis vormt, het heden tekent en de toekomst waarborgt.

Als we de geschiedenis van de mensheid bekijken, valt op dat er altijd goede en slechte tijden geweest zijn. Tijden van oorlog en vrede, van honger en overvloed. Ja, magere en vette jaren, zeg maar. Misschien is het wel juist die curve die ons in leven houdt, de ups en downs, de bergen en de dalen, de tijden van vreugde en verdriet, van bloeien en verdorren, van loslaten en opnieuw beginnen.

Photo by Jasper Juinen

Elke dag is kostbaar

Juist ook deze week zien we die uitersten weer bij elkaar komen. We herdenken allen die zijn omgekomen of vermoord sinds het uitbreken van de Tweede Wereldoorlog, in oorlogssituaties en bij vredesoperaties én we vieren ook Bevrijdingsdag. We rouwen én we vieren feest. We herdenken de ontelbare slachtoffers die oorlogen door de jaren heen hebben gemaakt. Dat doen we niet omdat dat het leed verzacht of dierbaren terug kan brengen, maar altijd met de heldere doch indringende boodschap: dit mag nooit meer gebeuren! De dodenherdenking is daarmee de onderlegger voor het feest van bevrijding.

Herdenken is de herinnering levend houden. Herdenken is de basis voor dankbaarheid omdat we vandaag springlevend zijn en leven met het besef dat elke dag en elk mensenleven kostbaar is. Vorige week was het ook internationale Holocaust herdenkingsdag. Wereldwijd werden de miljoenen Joden herdacht die vermoord zijn. In de Joodse traditie wordt iemand niet vergeten zolang zijn naam wordt genoemd. Voor velen is ook die herdenking heel pijnlijk en persoonlijk.

Herdenken is de basis voor dankbaarheid omdat we vandaag springlevend zijn en leven met het besef dat elke dag en elk mensenleven kostbaar is.

Dit nooit meer

Helaas blijft de geschiedenis zich herhalen. Oorlogen, genocides en anti-semitisme zijn nog steeds aan de orde van de dag. Helaas leren we niet zoveel van onze fouten en blijkt de kracht van het kwaad groot te zijn. Juist daarom is het goed om met regelmaat weer stil te staan bij wat er gebeurd is en nooit te zwijgen over het onrecht dat mensen elkaar aan doen. Het herdenken van de doden is geen morbide fascinatie, maar het levend houden van een boodschap: dit mag nooit meer gebeuren!

©Nationale Herdenking 2017. Foto: Jasper Juinen

Het herdenken van de doden is geen morbide fascinatie, maar het levend houden van een boodschap: dit mag nooit meer gebeuren!

Jezus’ dood als onderlegger voor onze bevrijding

Ook in de Bijbel lees je over de kracht van het kwaad dat de dood tot gevolg heeft. Maar daar eindigt het verhaal niet, de Bijbel is een boek dat voortdurend gaat over bevrijding. De dood van Jezus Christus is de onderlegger voor onze bevrijding van een zondig leven zonder doel. Zijn lijden en sterven is onlosmakelijk verbonden met Zijn opstanding en het eeuwige leven dat Hij ons aanbiedt.

 

Wil je meer weten over God en Jezus? Meld je dan aan voor de online cursus WaaromJezus.

Heb je een andere vraag of opmerking? Reageer dan gerust via dit formulier.

Marja Verschoor-Meijers

Auteur, tekstschrijver, denker & doener. Lees meer blogs van Marja, of neem een kijkje op Marja's website. (Disclaimer)


Je bent een...*





*Door het versturen van dit formulier geef je toestemming voor het verwerken van je persoonsgegevens, zoals beschreven in de privacyverklaring, en geef je aan dat je 16 jaar of ouder bent.

 Gratis online cursus over God en Jezus

 Stel je vragen aan je persoonlijke e-coach

 Meer dan 10.000 mensen gingen je al voor