Gevaarlijke vrede

Elk jaar is er ‘De Week van de Vrede’. Tijd om goede dingen te doen.

Je komt misschien voor het eerst of opnieuw op IkzoekGod.nl, omdat je op zoek bent naar vrede. In je relatie bijvoorbeeld, of je bent op zoek naar vrede met jezelf. Maar ergens voel je: stel dat ik vrede ga stichten, krijg ik daar dan geen gelazer van?

Voorbeeld. Stel dat je vreemd bent gegaan, en je wilt het goedmaken met je man/vrouw/vriend/vriendin. Je wilt de vrede terug. Dan bestaat het risico dat je de wind van voren krijgt. ‘Je komt er hier nooit meer in!’ Of dat je (schoon)familie zegt: ‘Wat je onze zoon/dochter hebt aangedaan, vergeven we je nooit. We willen je nooit meer zien!’ Dat risico bestaat. Het kan zelfs zo’n groot risico zijn, dat je besluit het helemaal niet meer goed te maken. Laat maar zitten…

‘Denk niet dat ik vrede kom brengen op aarde. Nee, ik breng geen vrede, maar vijandschap. Want de mensen die bij mij horen, zullen door hun eigen familie behandeld worden als vijanden. Zo komt er ruzie tussen vaders en zonen, tussen moeders en dochters en tussen schoonmoeders en schoondochters.’
[Jezus van Nazaret, Matteüs 10:34-36, BasisBijbel]

Sinds wanneer komt Jezus geen vrede brengen?

Wat een rare uitspraak van Jezus. Het is toch vrede op aarde, als het over Jezus en God gaat? Daar hebben gelovigen toch hun mond vol van? Vooral tijdens de Kerstdagen? En dan zegt Jezus zoiets. Waar slaat dat op?

Gevaarlijke vrede

Jezus zegt dit tegen zijn studenten, voordat hij de groep op stage in Israël stuurt. Ze moeten het goede nieuws brengen: ‘Gods nieuwe wereld komt eraan, doe mee, ga anders leven dan je nu doet.’ Dat goede nieuws is inderdaad nieuws van vrede. Het is een geweldloze boodschap. Het wordt je niet opgedrongen. Maar je voelt hem misschien al wel aankomen. Niet iedereen gaat die boodschap aanvaarden. Een moeder wel. Haar dochter niet. En daar komt ruzie van, vertelt Jezus zijn student alvast. Niet omdat die boodschap liefdeloos of oorlogszuchtig is, maar omdat mensen soms niet tegen liefde en vrede en goedheid kunnen, en blijven vastzitten in hun woede, angst of verdriet.

Zoals je familie er misschien niet tegenkan, als jij het goed wil maken met je partner of vriend(in).

‘Ik heb er de kracht niet voor’

Om Gerard Jolings oneliner maar eens aan te halen.

Hoe kun je toch voor de vrede gaan, als je het gevaar loopt om te worden afgewezen? Waar kunnen we de kracht en energie vandaan halen?

Voordat Jezus zijn studenten op stage stuurt, zegt hij: ‘Wat kosten twee mussen? Zo goed als niets. Maar er valt er niet één dood neer als jullie Vader [zo noemt Jezus zijn God] het niet wil. Bij jullie zijn zelfs alle haren op je hoofd geteld. Wees dus niet bang, jullie zijn meer waard dan een hele zwerm mussen.’

Je bent tot op het bot geliefd

Ben je bang om afgewezen te worden? Jezus zegt: ‘Wees niet bang. God houdt van jullie en hij wil je zelfs zo goed kennen dat hij je haren is gaan zitten tellen. Hij wil alles van je weten. Tot op het bot. Tot in de haarwortels.’

Ik weet dat we God niet per se nodig hebben om dingen weer goed te maken. Tegelijk is het mijn ervaring dat ik geen diepere liefde ken dan die van God. En dat ook Gods liefde energie geeft om dingen in ons leven weer goed te gaan maken. Met anderen. Of met onszelf. Wat de reactie ook is, en hoe pijnlijk of irritant die ook kan zijn. Want zelfs als je dan wordt afgewezen, blijf je ontzettend geliefd. En kun jij je recht in spiegel blijven aankijken: ‘Ik heb er tenminste alles aan gedaan om het goed te maken.’ En dat geeft een goed gevoel.

Word je door dit verhaal geraakt? En wil je meer over Gods goede nieuws en Jezus te weten komen? Kijk dan eens hier.