Ja, natuurlijk geloof ik in ‘iets’.

Vandaag was het weer hoog tijd voor een knipbeurt. Ik stapte op mijn fiets en minuten laten plofte ik in de redelijk comfortabele stoel van de kapperszaak.

Het is altijd even afwachten wie de uitverkorene is die je komt knippen. Uiteindelijk kwam er een meisje op me af die zich voorstelde met een zelfverzekerde handdruk. Nog geen twee minuten later wist ze al wat voor werk ik deed, waar ik vandaan kwam, en of ik al vaker in deze kapperszaak was geweest. Het was duidelijk. Dit was een prater.

Ik hou wel van een praatje tijdens het knippen. Zolang het maar wel gemeend is en er geen kromme tenen aan te pas komen. Ook hou ik wel van wat serieuzere gesprekken dan alleen over het weer en de laatste roddels. Daar hoefde ik in dit gesprek niet lang op te wachten. Door een vraag over mijn werk onder studenten doken we gelijk in een boeiende gedachtenwisseling over geloof en God.

De kapster had tijdens haar jaren op een katholieke basisschool heel wat gebeden en bijbelverhalen (aan)gehoord, maar was in haar eigen woorden ‘verre van geïnteresseerd in een God of in een religie’.

Het gesprek was vervolgens nog niet lang onderweg of ik mocht haar de vraag stellen of ze zelf ergens in geloofde. Het was een vraag waar ze naar eigen zeggen niet veel over nadacht. Maar toch kwam het antwoord er direct en vol overtuiging uit.

“Ja, natuurlijk geloof ik dat er ‘iets’ is!”.

De rest van het gesprek bestond uit goedkeuring van het bijknippen van de bakkebaarden, én een mooie uitwisseling van gedachten over wat of wie dat ‘iets’ volgens ons beiden is.

In de bijbel staan een aantal verzen die mooi aansluiten bij het gesprek met deze kapster:

“Want wat een mens over God kan weten is hun bekend omdat God het aan hen kenbaar heeft gemaakt. Zijn onzichtbare eigenschappen zijn vanaf de schepping van de wereld zichtbaar in zijn werken, zijn eeuwige kracht en goddelijkheid zijn voor het verstand waarneembaar. Er is niets waardoor zij te verontschuldigen zijn..” Romeinen 1:19-20

Een bijzondere tekst. En weet je, eigenlijk zegt deze tekst dat we allemaal kunnen weten dat er op z’n minst ‘iets’ is. Precies dus eigenlijk wat mijn kapster vandaag ook opmerkte. Bijzonder dat dit na al die jaren nog steeds waarheid is.

De natuur, de pracht, en de complexiteit van deze wereld zijn een teaser voor de hele film. God vraagt jou en mij om om ons heen te kijken en te erkennen dat Hij er is. En wat geweldig dat het daar niet bij hoeft te blijven. God hoeft geen vage kennis te zijn maar nodigt ons allemaal uit Hem beter te leren kennen. Hij gaf alles. Zelfs zijn eigen leven om dat voor elkaar te krijgen.

Heb jij ook de teaser van Gods aanwezigheid opgemerkt? Ja? Mooi. Ik kan je namelijk garanderen dat ook de rest van de film de moeite waard is.