Aardig gelukkig…

De Stichting Ideële Reclame (SIRE) lanceerde een tijdje geleden een quasi-humoristische campagne voor een aardiger Nederland. Volgens SIRE vragen veel Nederlanders meer vriendelijkheid van vreemden, terwijl ze vaak zelf niet weten hoe ze op aardige mensen moeten reageren. Bekijk het aardige promotiespotje zelf:

Ik moest glimlachen toen ik het filmpje voor het eerst zag. Want na 13 jaar in Amsterdam gewoond te hebben, besef ik dat ook ik niet meer gewend ben aan ‘gewone’ aardigheid van vreemden. Het komt zo weinig meer voor dat als het een keer voorkomt, ik de neiging heb argwanend te zijn, net als de personen in het filmpje. Is dat niet triest?

Waarom doen we niet gewoon wat aardiger tegen elkaar? Behalve dat onze samenleving er een stuk leefbaarder van wordt, worden we er zelf ook een stuk gelukkiger van. Jonathan Haidt, een professor Psychologie aan de University of Virginia legt in z’n boek The Happiness Hypothesis uit waarom. Na langdurig wetenschappelijk onderzoek kwam hij tot de ontdekking dat geluk niet zozeer afhankelijk is van geld, uiterlijk en zelfs niet van gezondheid. Wat echt gelukkig blijkt te maken is om goed te doen voor de mensen om je heen.

Zelfs neurologisch onderzoek wijst dit uit. Wanneer iemand aangemoedigd werd te denken aan het geven van geld aan een goed doel, werd er een deel van de hersenen geactiveerd die normaal geassocieerd wordt met genot als eten of seks. Met andere woorden: je wordt er blij van!

Frappant is dat dit wetenschappelijk ’nieuws’ eigenlijk oud nieuws is. Onze Schepper vertelde ons al heel lang geleden dat Hij ons zo geschapen heeft dat we pas echt tot ons recht komen (=gelukkig zijn) als we aardig zijn voor anderen…

“Wie op zijn naaste neerkijkt, zondigt; maar gelukkig is hij, die zich ontfermt over mensen die het moeilijk hebben.” (Spreuken 14 vers 21)

“Gelukkig zijn de mensen met een liefdevol en helpend hart, want zij zullen zelf liefde ontmoeten en hulp ontvangen.” (Mattheus 5 vers 7)

Natuurlijk schiet het z’n doel voorbij als je alleen aardig doet tegen anderen om zo te proberen er zelf gelukkig van te worden. Dit heeft meer met egocentrisch hedonisme te maken dan met christelijke naastenliefde. Bovendien werkt het niet, net zo min als het proberen vastgrijpen van water. Geluk overkomt je. Het is een bijprodruct van een manier van leven. Niet voor jezelf maar voor anderen.

Voor mij is Jezus bij uitstek de Persoon die dit heeft voorgeleefd. In alles wat Hij deed leefde Hij voor anderen. Hij zei: “Ik ben niet gekomen om Mij te laten dienen. Ik ben gekomen om te dienen en mijn leven te geven voor anderen.” (Mattheus 20 vers 28). Hij roept ons op Hem te volgen.

Met vallen en opstaan probeer ik het. Doe je mee? Daar hebben we geen SIRE reclame voor nodig, toch?